Ludmiła Bortnowska-Zaczek, która przyszła na świat 21 czerwca 1953 roku w Pyskowicach, to postać znana w świecie szermierki. Jest uznaną florecistką, która odniosła wiele sukcesów na krajowej oraz międzynarodowej arenie sportowej.
W 1974 roku, Bortnowska zdobyła mistrzostwo Polski w kategorii indywidualnej, co było znaczącym osiągnięciem w jej karierze. Dodatkowo, w 1973 roku wywalczyła brązowy medal podczas Letniej Uniwersjady, co podkreśliło jej umiejętności oraz determinację w dążeniu do doskonałości.
Po zakończeniu kariery sportowej, pani Ludmiła zaangażowała się w szkolenie przyszłych pokoleń szermierzy, sprawując rolę trenera szermierki. W ten sposób przyczynia się do rozwoju dyscypliny oraz inspirowania młodych adeptów sztuk walki.
Kariera sportowa
W latach 1963–1971 oraz 1975-1984 Ludmiła Bortnowska reprezentowała klub GKS Katowice, a w okresie 1971-1974 związana była z AZS-AWF Warszawa. W 1974 roku uzyskała tytuł indywidualnej mistrzyni Polski. Dwa lata później, w 1976 i 1977, zdobyła drużynowe mistrzostwo kraju. Oprócz tych sukcesów, przynajmniej pięciokrotnie stawała na podium jako drużynowa wicemistrzyni Polski, uzyskując ten tytuł w latach 1973, 1975, 1979, 1981 oraz 1982. W 1978 roku przyznano jej brązowy medal mistrzostw Polski w drużynie.
W roku 1973 zdobyła brązowy medal podczas letniej uniwersjady w zawodach drużynowych. Jej pasja i zaangażowanie w sport znalazły odzwierciedlenie w karierze trenerskiej, którą rozpoczęła w 1979, pracując w Pałacu Młodzieży w Katowicach. Od 2007 roku jest związana z AZS-AWF Katowice. Wśród jej uczennic można wymienić takie gwiazdy jak Magdalena Kumiet oraz Ewa Nelip.
Pozostali ludzie w kategorii "Sport i rekreacja":
Rafał Szombierski | Gothard Kokott | Grzegorz Kasprzik | Dariusz Klytta | Bronisław Klimowicz | Tomasz Bandrowski | Artur PłatekOceń: Ludmiła Bortnowska